Co oznacza rozwód z orzeczeniem winy?
Małżeństwo, jako regulowany przepisami prawa związek mężczyzny i kobiety, można zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym rozwiązać. Prawo do wystąpienia o rozwód przysługuje każdemu z małżonków. Mogą jednak żądać tego tylko wtedy, kiedy nastąpił między nimi trwały i zupełny rozkład pożycia. Co to oznacza? Wyjaśnienie należałoby zacząć od tego, czym jest pożycie małżeńskie, skoro to od jego rozkładu zależy możliwość wzięcia rozwodu. Wskazuje się, że jest to szczególnego rodzaju wspólnota duchowa, fizyczna i gospodarcza. Rozwód jest zatem możliwy, gdy pomiędzy małżonkami nastąpiło zerwanie wszystkich tych więzi – duchowej, fizycznej i gospodarczej – w sposób trwały i całkowity.
Jeżeli zatem taki rozkład nastąpił i któreś z małżonków (często oboje) chce rozwiązać małżeństwo, musi ono wystąpić z do sądu z powództwem o rozwód. Zgodnie z art. 57 KRO w sprawach o rozwód sąd orzeka także, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia. Trzeba przy tym zaznaczyć, że jeżeli oboje zgodnie żądają rozwodu, sąd nie orzeka o winie – rozwodu udziela się wtedy tak, jakby żadne z małżonków jej nie ponosiło. Jaki ma to wymiar praktyczny? Rozwód z orzeczeniem winy oznacza, że sąd uznał, że jedno z małżonków w sposób naganny i świadomy naruszało swoje obowiązki jako partnera w małżeństwie.
Jakie obowiązki mają małżonkowie względem siebie?
W praktyce sprawy rozwodowe w ogromnej części przypadków kończą się bez orzeczenia o winie. Niemniej warto dowiedzieć się więcej na temat obowiązków, których naruszenie stanowić będzie podstawę orzeczenia przez sąd o zawinieniu któregoś z małżonków. Takie powinności mogą wynikać z przepisów prawa oraz zasad współżycia społecznego. Do obowiązków ustawowych należą przede wszystkim te wynikające z KRO: obowiązek wzajemnej pomocy i wierności oraz do współdziałania dla dobra rodziny; obowiązek wspólnego rozstrzygania o istotnych sprawach rodziny; obowiązek wspólnego zaspokajania potrzeb rodziny; a także, w niektórych przypadkach, obowiązek wypłaty wynagrodzenia do rąk drugiego małżonka.